Strona główna » O Instytucie » Działalność i historia Instytutu
Tematyka Badawcza
Do zadań Instytutu należy prowadzenie badań podstawowych i stosowanych oraz kształcenie kadr naukowych w wymienionych poniżej dziedzinach:
Kadra
Zatrudnienie w Instytucie Badań Systemowych PAN wynosi ogółem 128 pracowników, w tym w działalności naukowo-badawczej zatrudnionych jest 19 profesorów, 14 doktorów habilitowanych, 40 doktorów, 5 magistrów pracujących na stanowiskach asystentów oraz 9 pracowników inżynieryjno-technicznych.
Kilku naukowców związanych z Instytutem zatrudnionych jest w renomowanych uczelniach zagranicznych bądź instytutach międzynarodowych. IBS PAN zatrudnia kilku uczonych z zagranicy, którzy uczestniczą w realizacji kierunków badawczych Instytutu.
Uprawnienia do nadawania stopni naukowych
Instytut Badań Systemowych PAN posiada uprawnienia do nadawania stopni doktora nauk technicznych i doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinach:
Od powstania Instytutu, w wyniku postępowania o nadanie tytułu naukowego profesora nauk technicznych przed Radą Naukową IBS PAN, 32 osoby uzyskały tytuły profesora, w tym 20 pracowników Instytutu. 60 osobom, w tym 22 pracownikom Instytutu nadano stopnie doktora habilitowanego nauk technicznych. 190 osobom nadano stopnie doktora nauk technicznych, w tym 71 pracownikom Instytutu, 62 słuchaczom Studiów Doktoranckich IBS PAN oraz 67 pracownikom naukowym spoza Instytutu. Rada Naukowa przeprowadziła 10 postępowań nostryfikacyjnych o uznanie stopni naukowych nadanych na uczelniach zagranicznych, w tym 3 stopnie doktora habilitowanego i 7 stopni doktora nauk technicznych.
Najważniejsze osiągnięcia placówki
Do najważniejszych osiągnięć instytutu w ostatnich latach należy zaliczyć prace prof. dr. hab. inż. Olgierda Hryniewicza dotyczące statystycznej analizy nieprecyzyjnych danych statystycznych, prof. dr. hab. inż. Janusza Kacprzyka dotyczące podejmowania decyzji w warunkach nieprecyzyjności oraz wspólne prace z prof. dr. hab. Sławomirem Zadrożnym dotyczące wyszukiwania informacji na podstawie nieprecyzyjnych zapytań, prof. dr. hab. inż. Krzysztofa C. Kiwiela dotyczące metod i algorytmów optymalizacji nieróżniczkowalnej, prof. dr. hab. inż. Kazimierza Malanowskiego dotyczące warunków optymalności dla zadań sterowania optymalnego z ograniczeniami, prof. dr. hab. inż. Zbigniewa Nahorskiego dotyczące zasad rozliczania limitów emisji do środowiska zanieczyszczeń dla bardzo niedokładnych pomiarów emisji oraz handlu zezwoleniami na emisję w takich przypadkach, a także prof. dr. hab. Przemysława Grzegorzewskiego dotyczące podejmowania decyzji przy występowaniu niepewności losowej i rozmytej.
Dużymi osiągnięciami były też prace zakończone uzyskaniem stopnia doktora habilitowanego: dr hab. Ewy Bednarczuk z zakresu stabilności parametrycznej zadań optymalizacji wektorowej, dr. hab. inż. Piotra Holnickiego-Szulca z zakresu modelowania propagacji zanieczyszczeń atmosferycznych i sterowania jakością powietrza atmosferycznego, dr. hab. inż. Wiesława Krajewskiego z zakresu metod wyznaczania optymalnych modeli uproszczonych dla złożonych układów dynamicznych oraz dr. hab. inż. Andrzeja Myślińskiego z zakresu warunków koniecznych optymalności dla zadań optymalizacji kształtu układów nieliniowych o parametrach rozłożonych.
W zakresie wdrożeń należy wyróżnić prace zespołu kierowanego przez dr. hab. inż. Jana Studzińskiego dotyczące komputerowych metod projektowania, modelowania i regulacji w sieciach wodociągowych i oczyszczalniach ścieków.
Wyniki większości tych prac były publikowane w renomowanych czasopismach zagranicznych.
Historia Instytutu
Instytut Badań Systemowych został utworzony Uchwałą Nr 9/76 Prezydium PAN i rozpoczął działalność 1 grudnia 1976 roku. Instytut jest kontynuatorem działalności następujących placówek naukowych Akademii: